ตัวกรองผลการค้นหา
ปโย,ปโย-
หมายถึงน. นํ้านม, นํ้า. (ป., ส. ปย), ที่เป็น ปโย เพราะเข้าสมาสกับศัพท์ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็นอักษรตํ่าหรือตัว ห ดังตัวอย่างต่อไปนี้
ปโยชนม์
หมายถึง[ปะโยชน] น. “ผู้มีนํ้าเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).
ปโยนิธิ
หมายถึงน. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).
ผู้รับประโยชน์
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้จะพึงได้รับค่าสินไหมทดแทน หรือรับจำนวนเงินใช้ให้ตามสัญญาประกันภัย.
พยุหโยธา
หมายถึงน. หมู่พลรบ, กระบวนพลรบ. (ป.).
ยามโยค
หมายถึงน. เวลาที่ประกอบด้วยฤกษ์.
ยุทธโยธา
หมายถึงน. งานช่างที่เกี่ยวกับทหาร เช่น การขุดคูสนามเพลาะ.
โย้
หมายถึงว. เอนเพราะไม่ตั้งตรงทรงตัวตามธรรมดาที่ควรเป็น เช่น เรือนโย้ เขียนหนังสือโย้; ยื่นออกกว่าปรกติ เช่น ท้องโย้ พุงโย้.
โยคาพจร,โยคาวจร
หมายถึง[โยคาพะจอน, -วะจอน] น. ผู้หยั่งลงสู่ความเพียร, ผู้มีความเพียร, (มักใช้เรียกพระภิกษุผู้เรียนสมถะและวิปัสสนา). (ป.).
โยคิน
หมายถึง(กลอน) น. โยคี. (ส. โยคินฺ; ป. โยคี).
โย่ง ๆ
หมายถึงว. อาการที่คนผอมสูงเดินก้าวยาว ๆ เรียกว่า เดินโย่ง ๆ.
โยธิน
หมายถึงน. นักรบ, ทหาร. (ส.).