ตัวกรองผลการค้นหา
หน้านวล
หมายถึงว. มีสีหน้าผุดผ่องเป็นน้ำเป็นนวล, คนโบราณเชื่อว่า หญิงที่มีครรภ์ถ้ามีหน้านวลอยู่เสมอ แสดงว่า บุตรในครรภ์จะเป็นเพศหญิง.
หมายถึงดู หมอช้างเหยียบ.
หน้าบูด
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการเบื่อหน่ายหรือไม่พอใจ เช่น เขาทำหน้าบูดเพราะเจอเรื่องที่ไม่สบอารมณ์, หน้าบูดหน้าเบี้ยว หรือ หน้าเบี้ยวหน้าบูด ก็ว่า.
หน้าปัด
หมายถึงน. แผ่นที่มีตัวเลขหรือสัญลักษณ์แสดงเวลาหรือปริมาณเป็นต้น เช่น หน้าปัดนาฬิกา หน้าปัดวิทยุ หน้าปัดมาตรวัดนํ้า.
หน้าผาก
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของใบหน้าอยู่เหนือคิ้วขึ้นไป.
หน้าผี
หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.
หน้าไฟ
หมายถึงน. เวลาที่จุดไฟเผาศพ เช่น พระสวดหน้าไฟ.
หนามแดง
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Maytenus marcanii Ding Hou ในวงศ์ Celastraceae ใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Carissa carandas L. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว หลอดดอกสีชมพู กลิ่นหอม ผลสีขาว สุกสีแดงคล้ำ กินได้, มะนาวไม่รู้โห่ ก็เรียก.
หน้ามืด
หมายถึงว. อาการที่เป็นลมหมดสติ; โดยปริยายหมายถึงมัวเมาจนขาดสติ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ.
หน่ายแหนง
หมายถึง[หฺน่ายแหฺนง] ก. ระอาเพราะหมางใจหรือแคลงใจเป็นต้น, แหนงหน่าย ก็ว่า.
หน้ายิ้ม ๆ
หมายถึงว. อาการยิ้มน้อย ๆ อย่างมีเลศนัย.
หน้ายุ่ง
หมายถึงว. มีสีหน้าว่ามีความยุ่งยากลำบากใจเพราะมีงานมากเสียจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนอะไรหลังเป็นต้น.