ตัวกรองผลการค้นหา
บรรสาร
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาร) ก. คลี่ออก.
บัณฑร,บัณฑร-
หมายถึง[บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).
ขอพระราชทาน
หมายถึงก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (ใช้กราบบังคมทูลพระเจ้าแผ่นดิน).
ทูลเกล้าทูลกระหม่อมแด่ พระราชา,ราชินี
หมายถึงให้ของชิ้นใหญ่ (ประชาชน)
ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน
หมายถึง[ปฺรัดตะยุดบัน, ปฺรัดตะยุบัน] น. ปัจจุบัน. (ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน; ป. ปจฺจุปฺปนฺน).
มูลิกากร
หมายถึงน. ข้าทูลละอองธุลีพระบาท, เรียกให้เต็มว่า บาทมูลิกากร.
บรรลุ
หมายถึง[บัน-] ก. ลุ, ถึง, สำเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล, ประลุ ก็ว่า.
บัณณาส
หมายถึง[บันนาด] ว. ห้าสิบ. (ป. ปณฺณาส).
บรรทม
หมายถึง[บัน-] (ราชา) ก. นอน, ประทม หรือ ผทม ก็ว่า. (ข. ผทม).
ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)
บรรเลง
หมายถึง[บัน-] ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.
สุบรรณ
หมายถึง[-บัน] น. ครุฑ. (ส. สุปรฺณ; ป. สุปณฺณ).