ตัวกรองผลการค้นหา
สำเรา
หมายถึงก. ทุเลา, อาการไข้ที่สร่างจากตัวร้อน, ยังมีอาการตัวร้อนน้อย ๆ.
ฝีประคำร้อย
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.
ไล่ที่
หมายถึงก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.
กระโหย่ง
หมายถึง[-โหฺย่ง] ก. ทำให้สูงขึ้น เช่น กระโหย่งตัว, ทำสิ่งที่รวมตัวกันให้โปร่งหรือขยายตัวให้หลวมขึ้น เช่น กระโหย่งฟาง, กระหย่ง หย่ง หรือ โหย่ง ก็ว่า.
แววหัวตัวหนังสือ
หมายถึงน. หัวของพยัญชนะไทยบางตัวที่มีลักษณะเป็นวงกลม เช่นหัวตัว ค ด ง ถ.
เฉลียบ
หมายถึง[ฉะเหฺลียบ] น. ชื่อปลาทะเลชนิด Scomberoides lysan ในวงศ์ Carangidae หัวและลำตัวแบนข้างมาก เกล็ดละเอียดแทรกแน่นอยู่ในหนัง เกล็ดบนเส้นข้างตัวไม่เป็นสันแข็ง ลำตัวและปากไม่กว้างเท่าปลาสละ แต่เพรียวและค่อนข้างยาว ปากกว้างกว่าปลาสีเสียดเล็กน้อยและมีจุดดำ ๒ แถว เรียงตามยาวอยู่ข้างลำตัว.
จับเป็น
หมายถึงก. จับตัวมาให้ได้โดยไม่ทำให้ตาย.
ชายคา
หมายถึงน. ส่วนที่สุดของหลังคาที่ยื่นพ้นตัวเรือนออกมา.
ชูโรง
หมายถึงน. ตัวแสดงที่ทำให้คณะดีขึ้น.
ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
หมายถึง(สำ) ก. เอาตัวรอดแต่ผู้เดียว.
ชี้นกบนปลายไม้
หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.
เชลยศึก
หมายถึงน. ผู้ที่ถูกคู่สงครามจับตัวได้.