ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จ่อม, กระแหล่ง, กระ, กระบือ, คู่โค, ละบือ, ระบือ, กระเกริ่น

กระบือเจ็ดตัว

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Excoecaria cochinchinensis Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae สูง ๑-๒ เมตร ใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีแดงเลือดหมู ใช้ทำยาได้, ลิ้นกระบือ ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ใบท้องแดง.
 พจนานุกรมไทย

ลิ้นกระบือ

หมายถึงน. ฝิ่นดิบที่ทำมาจากเหนือ เรียกว่า ฝิ่นลิ้นกระบือ.
 พจนานุกรมไทย

ศีรษะกระบือ

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์วิศาขา มี ๕ ดวง, ดาวคันฉัตร หรือ ดาววิสาขะ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

กระบือ

หมายถึงน. ควาย (มักใช้เป็นทางการ) เช่น รูปพรรณโคกระบือ. (ข. กรฺบี; มลายู เกรฺเบา).
 พจนานุกรมไทย

โหรากระบือ,โหราเขาเนื้อ

หมายถึงน. ชื่อเรียกเฟินชนิด Diplazium dilatatum Blume ในวงศ์ Athyriaceae และชนิด Microlepia platyphylla (Don) J. Smith ในวงศ์ Dennstaedtiaceae.
 พจนานุกรมไทย

มูลกระบือ

หมายถึงขี้ควาย

ระบือ

หมายถึงว. เล่าลือ เช่น ข่าวระบือ, เลื่องลือ, แพร่หลายรู้กันทั่ว, เช่น ชื่อเสียงระบือไปไกล.
 พจนานุกรมไทย

ลิ้นกระบือ

หมายถึงน. ไม้แผ่นบาง ๆ สำหรับสอดเพลาะกระดานเป็นระยะ ๆ ให้สนิทแข็งแรง.
 พจนานุกรมไทย

ลิ้นกระบือ

หมายถึงน. (๑) ชื่อกล้วยไม้ ๒ ชนิดในวงศ์ Orchidaceae คือ ชนิด Phalaenopsis violacea Teijsm. et Binnend. ดอกเล็ก สีม่วง และชนิด Hygrochilus parichii (Veitch et Rchb.f.) Pfitz. ดอกโต สีเหลืองประม่วงแดงหรือสีม่วงแดง. (๒) ดู กระบือเจ็ดตัว. (๓) ดู มะเดื่อ.
 พจนานุกรมไทย

กระบือ

หมายถึงควาย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด