ค้นเจอ 308 รายการ

อารัมภ,อารัมภ-,อารัมภะ,อารัมภ์

หมายถึง[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).

อาราธนาศีล

หมายถึงก. ขอให้พระภิกษุหรือสามเณรให้ไตรสรณคมณ์และศีล โดยกล่าวคำเป็นภาษาบาลีว่า มยํ ภนฺเต ติสรเณน สห ... สีลานิ ยาจาม.

อาลักษณ์

หมายถึงน. ผู้ทำหน้าที่ทางหนังสือในราชสำนัก.

อาลัยอาวรณ์

หมายถึงก. ระลึกถึงด้วยใจผูกพันไม่อยากจากกัน. น. ความระลึกถึงด้วยใจผูกพันไม่อยากจากกัน.

อาวแดง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).

อาวรณ์

หมายถึง[-วอน] ก. ห่วงใย, อาลัย, คิดกังวลถึง, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาลัย เป็น อาลัยอาวรณ์. น. เครื่องกั้น, เครื่องกำบัง. (ป., ส.).

อาวาส

หมายถึง[-วาด] น. วัด เช่น เจ้าอาวาส ที่อยู่ เช่น พุทธาวาส (พุทธ + อาวาส) คือ ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป หมายถึง โบสถ์ วิหาร สังฆาวาส (สังฆ + อาวาส) คือ ที่อยู่ของพระสงฆ์; ผู้ครอบครอง เช่น ฆราวาส (ฆร + อาวาส) คือ ผู้ครอบครองเรือน หรือผู้อยู่ครองเรือน. (ป., ส.).

อาวุธ

หมายถึง[-วุด] น. เครื่องมือที่ใช้ในการทำร้าย ทำลาย ป้องกัน ต่อสู้ หรือฆ่า; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ใช้ปัญญาเป็นอาวุธ. (ป. อาวุธ, อายุธ; ส. อายุธ).

อาเวค

หมายถึง[-เวก] น. อารมณ์, ความรู้สึก, ความสะเทือนใจ. (อ. emotion).

อาเวศ

หมายถึง[-เวด] น. ทาง เช่น พนาเวศ ว่า ทางป่า. (ส. อาเวศ ว่า การเข้า, ทางเข้า).

อาหตะ

หมายถึงว. ถูกตี, โดนตี. (ป., ส.).

อาหนู

หมายถึง[-หฺนู] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ