ค้นเจอ 345 รายการ

ตายฝอย

หมายถึงก. แห้งตายไปเพราะแล้ง (ใช้แก่ข้าวกล้า).

ตำแบ

หมายถึงน. ชื่อปลาแห้งชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นริ้ว, จำแบ ก็ว่า.

ศรี

หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.

กรอกแกรก

หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.

อาภัพเหมือนปูน

หมายถึง(สำ) ทำดีแต่มักถูกมองข้ามไปหรือไม่มีใครมองเห็น คล้ายในการกินหมาก จะต้องมีหมาก พลู ปูน ๓ อย่างประกอบกัน แต่คนมักพูดว่า กินหมากกินพลู โดยมิได้พูดถึงปูนเลย จะพูดถึงบ้างก็เป็นไปในทางที่ไม่ดีว่า ปูนกัดปาก.

ขึ้นร้าน

หมายถึงน. วิธีนับคะแนนในการเล่นหมากเก็บ โดยเอาตัวหมากทั้งหมดวางบนหลังมือ กระดกมือให้หมากลอยขึ้นแล้วหงายมือรับอย่างรวดเร็ว.

กุ้งไม้

หมายถึงน. กุ้งที่ปอกเปลือกเสียบไม้ตากแห้ง.

หัวขี้แต้

หมายถึงน. ดินที่แห้งแข็งเป็นตะปุ่มตะปํ่าอยู่ตามทุ่งนามักอูดขึ้นมาจากรอยกีบเท้าวัวเท้าควาย.

กุ้งแห้ง

หมายถึงน. กุ้งทะเลที่ตากแห้ง, โดยปริยายหมายความว่า ผอมมาก.

เครื่องใน

หมายถึงน. อวัยวะภายในของสัตว์บางชนิด เช่น ตับ ไต ไส้ ของวัวและควาย; ตลับสำหรับใส่เครื่องกินหมากที่อยู่ภายในหีบหมากเครื่องยศของฝ่ายใน.

หน้าอ่อน

หมายถึงว. ที่มองดูอายุน้อยกว่าอายุจริง เช่น ผู้หญิงคนนี้อายุมากแล้วแต่ยังดูหน้าอ่อน, เรียกหมากที่หน้ายังไม่เต็มว่า หมากหน้าอ่อน.

กาบปูเล

หมายถึงน. ส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลำต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมา.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ