ค้นเจอ 156 รายการ

ตีนกา

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Eleusine indica Gaertn. ในวงศ์ Gramineae ลำต้นแบน ช่อดอกเป็นก้านเดี่ยว ปลายก้านแตกเป็นแขนงสั้น ๆ คล้ายตีนกา ใช้ทำยาได้, หญ้าปากคอก ก็เรียก.

ตีลังกา

หมายถึงก. หกคะเมนหงายหลังม้วนเอาหัวกลับขึ้น.

ทายิกา

หมายถึงดู ทายก.

ปัยกะ,ปัยกา

หมายถึง[ไปยะ-] น. ปู่ทวด, ตาทวด. (ป. ปยฺยก, ปยฺยกา; ส. ปฺรารฺยก).

ปัยยิกา

หมายถึงน. ย่าทวด, ยายทวด. (ป. ปยฺยิกา; ส. ปฺรารฺยกา).

ปีกกา

หมายถึงน. รูปกองทัพที่ตั้งมีกองขวากองซ้ายคล้ายปีกกา; เครื่องหมายรูปดังนี้ { } สำหรับควงข้อความเข้าด้วยกัน เรียกว่า วงเล็บปีกกา.

พกา

หมายถึง(กลอน) น. นกยาง.

พังกา

หมายถึงดู โกงกาง.

มธุมักขิกา

หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุมกฺษิกา).

มัตติกา

หมายถึงน. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).

มุทิกา

หมายถึงน. คนขับเสภา. (ป.).

ไมกา

หมายถึงน. แร่ประเภทซิลิเกต มีหลายชนิด ชนิดที่สำคัญที่สุด ได้แก่ แร่มัสโคไวต์ มีสูตร KAl3Si3O10(OH)2 และแร่โฟลโกไพต์ มีสูตร KMg3AlSi3O10(OH)2 ลักษณะผิวเป็นมันวาว ลอกออกได้เป็นแผ่นบางโปร่งแสง ทนความร้อนได้ดี ใช้ประโยชน์เป็นฉนวนความร้อน ทำอุปกรณ์ไฟฟ้าเป็นต้น, แร่กลีบหิน ก็เรียก. (อ. mica).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ