ตัวกรองผลการค้นหา
ฝ่า
หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.
ปัจจันตคาม
หมายถึงน. บ้านปลายเขตแดน. (ป.).
ปัจฉิมภาค
หมายถึง[ปัดฉิมมะพาก] น. ส่วนเบื้องปลาย.
มือห่างตีนห่าง
หมายถึง(สำ) ว. สุรุ่ยสุร่าย; เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง.
หงิก
หมายถึงว. งอที่ปลาย เช่น มือหงิก คือ มือเหยียดนิ้วไม่ออก, ใบไม้หงิก คือ ใบไม้ปลายงอ; โดยปริยายหมายความว่า อาการที่เหนื่อยหน่ายเนื่องจากถูกดุ ถูกใช้ หรือทำงานหนักมากเป็นต้น เช่น ถูกแม่ดุเสียหงิกไปเลย, อาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า.
จับปลาสองมือ
หมายถึง(สำ) ก. หมายจะเอาให้ได้ทั้ง ๒ อย่าง, เสี่ยงทำการ ๒ อย่างพร้อม ๆ กัน ซึ่งอาจไม่สำเร็จทั้ง ๒ อย่าง.
ฟาย
หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.
ถนัดซ้าย
หมายถึงว. ที่ทำได้คล่องแคล่วด้วยมือซ้าย.
เขียนด้วยมือลบด้วยตีน
หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องแล้วกลับทำลายในภายหลัง.
จับมือใครดมไม่ได้
หมายถึง(สำ) ก. หาตัวผู้กระทำผิดไม่ได้.
มือสั้นตีนสั้น
หมายถึง(สำ) ก. ขาดกำลังที่จะช่วยให้กิจการสำเร็จด้วยดี.
สิบเบี้ยใกล้มือ
หมายถึง(สำ) น. ของเล็กน้อยที่จะได้แน่ ๆ ควรเอาไว้ก่อน.