ตัวกรองผลการค้นหา
ทุ้ง
หมายถึงก. กระทุ้ง เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน. (มณีพิชัย).
ไม้คอสอง
หมายถึงน. ไม้กำกับปลายเสาเรือนอยู่ถัดจากอเสลงมา.
กะดี่
หมายถึงก. ดีดหรืองัดของหนักขึ้น เช่น กะดี่ซุง กะดี่เสา.
สิ่งปลูกสร้าง
หมายถึงน. อาคารบ้านเรือนที่ทำโดยวิธีฝังเสาลงในดิน.
พุทธุปบาทกาล
หมายถึง[พุดทุบบาดทะกาน] น. ช่วงเวลาที่มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลก. (ป.).
ทุพภิกขันดร,ทุพภิกขันดรกัป
หมายถึง[ทุบพิกขันดอน, ทุบพิกขันดะระกับ] น. ระยะเวลาที่กำหนดไว้ว่าเป็นตอนที่ขาดแคลนอาหาร, คู่กับ สัตถันดรกัป คือ ระยะเวลาที่ฆ่าฟันกันไม่หยุดหย่อน. (ป.).
ขื่อหมู่
หมายถึงน. ขื่อไม่น้อยกว่า ๒ ตัว เจาะฝังเข้าไปในเสาร่วมในซึ่งเป็นมุมแล้วทอดไปหาเสาหรือผนังของระเบียงคล้ายเต้าที่รับเชิงกลอน.
ปาดหาว
หมายถึงน. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา.
เสาดั้ง
หมายถึงน. เสาเรือนเครื่องสับ ตั้งอยู่กึ่งกลางบนหลังรอดขึ้นไปรับอกไก่, ดั้ง ก็ว่า.
แกลบ
หมายถึง[แกฺลบ] น. เปลือกข้าวที่สีหรือตำแตกออกจากเมล็ดข้าว.
พลอ
หมายถึง[พฺลอ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.
หลักเมือง
หมายถึงน. เสาที่ยกตั้งขึ้นเพื่อแสดงว่าจะสร้างเมืองที่ตรงนั้นอย่างแน่นอน.