ตัวกรองผลการค้นหา
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.
ลำเอียง
หมายถึงก. เข้ากับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่วางตัวเป็นกลาง, ไม่เที่ยงธรรม.
วัดเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้, ปานกัน.
สำเนียง
หมายถึงน. เสียง, นํ้าเสียง, หางเสียง, วิธีออกเสียง, เช่น สำเนียงส่อภาษา สำเนียงไม่ชัด พูดภาษาไทยแต่สำเนียงเป็นฝรั่ง.
เส้นเสียง
หมายถึงน. แผ่นเอ็นบาง ๆ ที่อยู่ในกล่องเสียง เป็นส่วนสำคัญในการเปล่งเสียง.
หีบเสียง
หมายถึงน. เครื่องทำให้จานเสียงหมุนแล้วมีเสียงออกมา.
ให้เสียง
หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.
อัดเสียง
หมายถึงก. บันทึกเสียงลงในแถบบันทึกเสียงหรือฟิล์มเป็นต้น.
กระเชียง
หมายถึงน. เครื่องพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน รูปคล้ายแจว มีหลักสำหรับพาด ใช้เหนี่ยว; อาการที่พุ้ยเช่นนั้น เรียกว่า ตีกระเชียง, กรรเชียง ก็ว่า.
กระบอกเสียง
หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นปากเป็นเสียงแทน.
กล่อมเกลี้ยง
หมายถึงก. อบรมเลี้ยงดูให้มีนิสัยดี.
กล่าวเกลี้ยง
หมายถึง(กลอน) ก. พูดเพราะ เช่น กล่าวเกลี้ยงไมตรีชวนชัก. (เสือโค).