ค้นเจอ 417 รายการ

กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

หมายถึงก. พะอืดพะอม.

กากข้าว

หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก.

เก็บข้าวตก

หมายถึงก. เก็บรวงข้าวที่เก็บเกี่ยวตกหล่นในท้องนา.

ขันข้าวบาตร

หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.

ข้างกบ

หมายถึงน. กระดานกรุกระหนาบข้างเสาในพระระเบียง ปลายแผ่นกระดานยันใต้ท้องสะพานที่พาดอยู่บนหัวเสา, กระดานกรุกระหนาบข้างคูหาหรือช่องหน้าต่างโบสถ์ วิหาร พระที่นั่งต่าง ๆ, บานกบ ก็ว่า.

ข้างตีน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศเหนือ.

ข้างออก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศตะวันออก.

ข้าแผ่นดิน

หมายถึงน. พลเมือง.

ข้าพระ

หมายถึง(โบ) น. ผู้ที่นายเงินทำหนังสือสำคัญยกให้เป็นคนใช้ของสงฆ์, คนที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานแก่พระสงฆ์ เพื่อรักษาวัดและปฏิบัติพระสงฆ์.

ข้าราชการ

หมายถึงน. (โบ) คนที่ทำราชการตามทำเนียบ; ผู้ปฏิบัติราชการในส่วนราชการ; (กฎ) บุคคลซึ่งรับราชการโดยได้รับเงินเดือนจากเงินงบประมาณรายจ่ายหมวดเงินเดือน เช่น ข้าราชการพลเรือน ข้าราชการการเมือง ข้าราชการครู ข้าราชการทหาร ข้าราชการตุลาการ ข้าราชการอัยการ.

ข้าราชการอัยการ

หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการดำเนินคดีตามกฎหมายซึ่งบัญญัติว่าเป็นอำนาจและหน้าที่ของพนักงานอัยการ, ถ้ารวมถึงข้าราชการธุรการในสำนักงานอัยการสูงสุดด้วย เรียกว่า ข้าราชการฝ่ายอัยการ. (ดู อัยการ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ