ค้นเจอ 145 รายการ

บิศาจ

หมายถึงน. ปิศาจ, ปีศาจ, ผี. (ส. ปิศาจ; ป. ปิสาจ).

บุบบิบ

หมายถึงว. อาการที่ของบางอย่างเช่นไข่จะละเม็ดหรือของที่ทำด้วยอะลูมิเนียม บุบเข้าไปหลายแห่ง.

เบิกพยาน

หมายถึง(กฎ) ก. นำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล.

เบิกพระเนตร

หมายถึงก. เปิดตา, เป็นคำใช้สำหรับพิธีฝังหรือเขียนพระเนตรพระพุทธรูป ซึ่งถือว่าเมื่อได้เบิกพระเนตรแล้วจึงเป็นองค์พระโดยสมบูรณ์.

เบิกไม้

หมายถึงน. พิธีเซ่นผีป่าหรือรุกขเทวดาก่อนจะตัดไม้ใหญ่ในป่าสูง.

เบิกเรือ

หมายถึงก. ถ่างเรือที่ขุดเป็นรูปร่างแล้วให้ปากผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน.

เบิกแว่นเวียนเทียน

หมายถึงก. เริ่มทำพิธีจุดเทียนที่ติดบนแว่นเวียนเทียนแล้วส่งกันต่อ ๆ ไปโดยรอบในการทำขวัญ.

โบยบิน

หมายถึงก. บินร่อนไปมาอย่างผีเสื้อเป็นต้น.

ปลาบิน

หมายถึงดู นกกระจอก ๒.

เป้าบิน

หมายถึงน. เป้าที่โยนขึ้นไปในอากาศแล้วยิง.

ฝูงบิน

หมายถึงน. ขบวนบิน โดยปรกติมีเครื่องบิน ๖ เครื่องขึ้นไป.

พุ่มทรงข้าวบิณฑ์

หมายถึงน. เครื่องบูชาทำด้วยข้าวบิณฑ์ ตั้งบนภาชนะเช่นพาน, เรียกรูปทรงที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า ทรงข้าวบิณฑ์ หรือ พุ่มข้าวบิณฑ์; เรียกลายไทยแบบหนึ่งผูกเขียนในรูปทรงเช่นนั้นว่า ลายทรงข้าวบิณฑ์ หรือ ลายพุ่มข้าวบิณฑ์.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ