ค้นเจอ 510 รายการ

ลงจอบ

หมายถึงก. ใช้จอบขุดดิน, ลงจอบลงเสียม ก็ว่า.

ฉาย

หมายถึงก. เกลี่ยให้เสมอ, กระจายให้เสมอ, เช่น ฉายดิน.

ไถนา

หมายถึงก. กิริยาที่ทำนาตอนพลิกดิน.

ล่องถุน

หมายถึงน. ระยะตั้งแต่พื้นเรือนจนถึงพื้นดิน.

ภุม,ภุม-,ภุม-

หมายถึง[พุมมะ-] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.

หมายขัง

หมายถึง(กฎ) น. หมายอาญาที่ศาลสั่งให้ขังผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ระหว่างสอบสวนไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณา.

ช้างน้อย

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มูลา มี ๙ ดวง, ดาวแมว ดาวมูล หรือ ดาวมูละ ก็เรียก.

ถนัน

หมายถึง[ถะหฺนัน] น. ดินชนิดหนึ่งเชื่อว่าเป็นยารักษาโรค และเป็นยาอายุวัฒนะ เช่น ต่อได้กินดินถนันเมื่อวันไร. (อภัย).

กระฉูด

หมายถึงก. พุ่งออกโดยแรง (ใช้แก่ของเหลว) เช่น น้ำกระฉูด; ไสไปโดยแรง เช่น ช้างกระฉูดเท้า. (เทียบ ข. กญฺฌูส ว่า เตะดิน, ตะกุยดิน, เตะไสดินให้ฝุ่นฟุ้ง).

เหง้า

หมายถึง[เหฺง้า] น. ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.

ซุย

หมายถึงว. ร่วนในลักษณะอย่างดินที่ยุ่ยไม่เกาะกันแน่นเหนียว เรียกว่า ดินซุย, เรียกเนื้อเผือกหรือมันที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า เนื้อซุย.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ