ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 146 รายการ

ไว้หน้า

หมายถึงก. รักษาเกียรติฐานะของผู้อื่นไม่ให้ต้องได้รับความอับอายขายหน้า เช่น ไม่ว่าจะพูดจะทำอะไรควรต้องไว้หน้าผู้หลักผู้ใหญ่บ้าง ติเตียนศิษย์ต้องไว้หน้าครู.
 พจนานุกรมไทย

ส่ายหน้า

หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

เห็นแก่หน้า

หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.
 พจนานุกรมไทย

เหน้า

หมายถึง[เน่า] ว. รุ่น, หนุ่ม, สาว, ใช้เข้าคู่กับคำ หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า หมายถึง กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.
 พจนานุกรมไทย

เอาหน้า

หมายถึงก. อยากให้คนยกย่องสรรเสริญ เช่น ทำบุญเอาหน้าหรืออยากได้บุญคุณ เช่น เขามาเอาหน้ากับฉันว่าเป็นคนเสนอชื่อฉันให้ได้รับรางวัล; เรียกการทำงานเฉพาะงานที่ผู้ใหญ่รู้เห็นเพื่อหวังประโยชน์ว่า ทำงานเอาหน้า.
 พจนานุกรมไทย

คันฉ่อง

หมายถึงกระจกมีคันถือ แว่นโลหะขัดเงามีด้าม ใช้เป็นกระจกส่องหน้า

สรงพระพักตร์

หมายถึงล้างหน้า

ไปตายเอาดาบหน้า

หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
 พจนานุกรมไทย

กะบังหน้า

หมายถึงน. กรอบหน้าเป็นเครื่องประดับ.
 พจนานุกรมไทย

ก้าวหน้า

หมายถึงก. เปลี่ยนแปลงของเดิมให้ดีขึ้นตามลำดับ, เจริญวัฒนาเร็วกว่าปรกติ.
 พจนานุกรมไทย

กู้หน้า

หมายถึง(ปาก) ก. ช่วยทำให้ชื่อเสียงคงดีอยู่.
 พจนานุกรมไทย

เก๊กหน้า

หมายถึง(ปาก) ก. ตีหน้าขรึมหรือทำหน้าตายเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด