ตัวกรองผลการค้นหา
ชราบ
หมายถึง[ชฺราบ] (โบ) ก. ทราบ. (ข. ชฺราบ).
เชลง
หมายถึง[ชะเลง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข.).
ดำแคง
หมายถึงก. เลื่องลือ, ระบือไป, ดังสนั่น. (ข. แถฺกง).
ระเมียร
หมายถึงก. ดู, น่าดู. (ข. รมึล ว่า ดู).
ลืมหูลืมตา
หมายถึงก. เปิดหูเปิดตารับรู้ความเป็นไปของสิ่งต่าง ๆ ทั่วไป เช่น รู้จักลืมหูลืมตาดูโลกเสียบ้างซิ; มักใช้แก่ฝนในความปฏิเสธ หมายความว่าหนักมาก เช่น ฝนตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา.
ยอน
หมายถึงก. แยง เช่น เอาขนไก่ยอนหู.
เสกข,เสกข-,เสกขะ
หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).
เสข,เสข-,เสขะ
หมายถึง[เสขะ-] น. เสกขะ.
ถึงกัน
หมายถึงก. ติดต่อไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ เช่น นาย ก กับ นาย ข เขาถึงกัน.
อานก,อานิก
หมายถึง[-นก, -นิก] ก. เอ็นดู, รักใคร่. (ข. อาณิต).
กะตุ๊ก,กะตูก
หมายถึงก. ร้องกระแทกเสียงที่ริมหูคนอื่นว่า “กะตุ๊ก” จนหูอื้อ เป็นการล้อกันเล่น เรียกว่า กะตูกที่หู.
รุกข,รุกข-,รุกข์
หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).