ตัวกรองผลการค้นหา
ปิโยรส
หมายถึงน. ลูกที่รัก. (ป., ส. ปิย + โอรส).
ผรสุ
หมายถึง[ผะระสุ] น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).
พรสวรรค์
หมายถึงน. ความสามารถพิเศษหรือคุณสมบัติเด่นของบุคคลที่มีมาแต่กำเนิด.
เพชรสังฆาต
หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ชื่อไม้เถาชนิด Cissus quadrangularis L. ในวงศ์ Vitaceae เถาสี่เหลี่ยม ดอกเล็ก สีแดง ใช้ทำยาได้.
โมเรส
หมายถึง(กลอน) น. นกยูง.
รสนา
หมายถึง[ระสะ-] น. ลิ้น. (ป., ส.).
รสนิยม
หมายถึง[รดสะนิยม, รดนิยม] น. ความนิยมชมชอบ, ความพอใจ, เช่น เขามีรสนิยมในการแต่งตัวดี.
รสิก
หมายถึงน. ผู้รู้จักรส, ผู้รู้จักรสในทางกวีและศิลปะต่าง ๆ. (ป., ส.).
รู้รส
หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.
ศานตรส
หมายถึงน. รสของคำประพันธ์ที่แสดงถึงความสงบจิต. (ส.).
สรสรก
หมายถึง[สะระสก] ว. โซก, ซ่ก, โชก, เช่น แล้วมันก็เชือดเอาหัวใจนาง เลือดตกพลางสรสรก แล่นฉวยฉกหาไปบอยู่แล. (ม. คำหลวง กุมาร).
เสาวรส
หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).