ตัวกรองผลการค้นหา
ปะเหลาะ,ปะเหลาะปะแหละ
หมายถึงก. พูดจาหว่านล้อมเอาอกเอาใจ เช่น ผู้ใหญ่ปะเหลาะเด็ก, พูดหรือทำสนิทชิดชอบให้เขาพึงใจเพื่อหวังประโยชน์ตน.
โปะ
หมายถึงก. พอกเข้าไป เช่น เอาดินโปะ; เพิ่ม, ทุ่ม, เช่น โปะเงินลงไป.
มิจฉาสังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).
สังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริ. (ป.).
หมากอีแปะ
หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.
หิริโอตตัปปะ
หมายถึง[หิหฺริโอดตับปะ] น. ความละอายบาปและความเกรงกลัวบาป, ความละอายใจ. (ป.).
อาปะ,อาโป
หมายถึงน. นํ้า, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าของสมาสมักใช้ว่า อาโป เช่น อาโปกสิณ อาโปธาตุ.
อีแปะ
หมายถึงน. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง ท้องแบน เสริมกราบ รูปคล้ายเรือสำปั้น แต่หัวเรือสั้นกว่า.
เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง
หมายถึง(สำ) ก. เอาทรัพย์หรือสิ่งของจากคนที่มีน้อยไปให้แก่ผู้ที่มีมากกว่า.
พระอุหลบ, พระบุษปะ
หมายถึงเลือดประจำเดือนหญิง
กะเปะ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักนํ้าขึ้นมาจากบ่อ.
การประกอบโรคศิลปะ
หมายถึง(กฎ) น. การประกอบวิชาชีพที่กระทำหรือมุ่งหมายจะกระทำต่อมนุษย์เกี่ยวกับการตรวจโรค การวินิจฉัยโรค การบำบัดโรค การป้องกันโรค การส่งเสริมและการฟื้นฟูสุขภาพ การผดุงครรภ์ แต่ไม่รวมถึงการประกอบวิชาชีพทางการแพทย์และสาธารณสุขอื่นตามกฎหมายว่าด้วยการนั้น ๆ.