ตัวกรองผลการค้นหา
ป่าโปร่ง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.
พนาศรัย
หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).
เยิง
หมายถึงว. ป่าเถื่อน. น. ป่า เช่น มาแต่เยิง.
เรี้ยวรก
หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.
วนาลี
หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).
บุกป่าฝ่าดง
หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.
อุทยาน
หมายถึง[อุดทะยาน] น. สวน. (ส.; ป. อุยฺยาน).
สิงสาราสัตว์
หมายถึงน. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.
เดินสวน
หมายถึงก. สำรวจสวนเพื่อเรียกเก็บภาษีอากร.
อุยยาน
หมายถึงน. อุทยาน, สวนเป็นที่รื่นรมย์. (ป.; ส. อุทฺยาน).
ป่าช้า
หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.
วนานต์
หมายถึงน. ชายป่า. (ป., ส.).