ตัวกรองผลการค้นหา
อัปการ
หมายถึง[อับปะกาน] (กลอน) ว. ผิดรูป, พิการ, น่าเกลียด. (ป., ส. อปการ).
ปริษการ
หมายถึง[ปะริดสะกาน] น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).
ตฤท
หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).
ทัต,-ทัต
หมายถึงก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).
ปาณทัณฑ์
หมายถึงน. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).
วัคคุวัท
หมายถึงว. ผู้กล่าวไพเราะ. (ป. วคฺคุ + วท ว่า ผู้กล่าว).
อรรธบท
หมายถึง[อัดทะบด] น. ครึ่งทาง. (ส. อรฺธปท).
อุทพินทุ์
หมายถึง[-พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).
ตรีกาฬพิษ
หมายถึง[-กาละพิด, -กานละพิด] น. พิษกาฬ ๓ อย่าง คือ กระชาย รากข่า รากกะเพรา.
ข้าวกรู
หมายถึงน. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารท.
โยนิโสมนสิการ
หมายถึง[-มะนะสิกาน] น. การพิจารณาโดยแยบคาย. ก. เข้าใจตั้งแต่ต้น, เข้าใจโดยตลอด. (ป.).
กาลกิณี
หมายถึง[กาละกินี, กานละกินี] น. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. (ส. กาลกรฺณี; ป. กาลกณฺณี).