ตัวกรองผลการค้นหา
อปจายนธรรม
หมายถึงน. การแสดงความเคารพ, การนับถือ, การนอบน้อม, การถ่อมตน. (ป. อปจายนธมฺม).
อรรถกถาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.
อุจาด
หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.
พระบังคนหนัก
หมายถึงอุจจาระ
พระราชทาน
หมายถึงบริจาค
ลาสิกขา
หมายถึงสึก หรือลาออกจากความเป็นภิกษุ สามเณร
จำนรรจา
หมายถึง[-นันจา] (กลอน) ก. เจรจา, พูด, กล่าว.
กระจาบ
หมายถึงน. ชื่อนกขนาดเล็กในวงศ์ Ploceidae มี ๓ ชนิด คือ กระจาบธรรมดา หรือ กระจาบอกเรียบ (Ploceus philippinus) กระจาบอกลาย (P. manyar) ทำรังด้วยหญ้าห้อยอยู่กับกิ่งไม้หรือพืชน้ำ ปากรังอยู่ด้านล่าง และ กระจาบทอง (P. hypoxanthus) ทำรังด้วยหญ้าโอบหุ้มกิ่งไม้หรือใบพืชน้ำ ปากรังอยู่ด้านล่าง มักอยู่รวมกันเป็นหมู่ กินเมล็ดพืช.
กระจายนะมณฑล
หมายถึง(โบ) น. ชื่อกลบท วรรคต้นใช้อักษรสูงนำหน้า วรรคที่ ๒ ใช้อักษรกลาง วรรคที่ ๓ ใช้อักษรตํ่า ตัวอย่างว่า สมเด็จพระศิริวิบุลกิตติ์ กำจัดจากโศกวิโยคหา ค่อยตรึกตรองฉลองคุณพระชนมา. (ชุมนุมตำรากลอน)
ขจัดขจาย
หมายถึงก. กระจัดกระจาย.
จาคี
หมายถึง(แบบ) น. ผู้มีการเสียสละ, ผู้นิยมทำทาน. (ป.; ส. ตฺยาคินฺ).
จาตุรนต์รัศมี
หมายถึงน. ผู้มีรัศมีแผ่ไปในทิศทั้ง ๔ คือ พระอาทิตย์. (ส.).