ตัวกรองผลการค้นหา
ปลงช้าง
หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.
ร่อแร่
หมายถึงว. อาการหนักจวนตาย เช่น อยู่ในอาการร่อแร่.
ฝีในท้อง
หมายถึงน. วัณโรคที่เกิดในทรวงอกหรือในช่องท้อง.
พุง
หมายถึงน. ท้อง เช่น นอนตีพุง พุงปลิ้น, เรียกเครื่องในท้องของปลาบางชนิดรวมกัน มีกระเพาะและไส้เป็นต้น ว่า พุง เช่น พุงปลาช่อน.
ทิฆัมพร
หมายถึง[-พอน] น. ท้องฟ้า. (ป. ทีฆ + อมฺพร).
มาน
หมายถึง(ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.
ภาร,ภาร-,ภาระ,ภาระ
หมายถึง[พาน, พาระ-] น. ของหนัก, นํ้าหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก ครูมีภาระในการอบรมสั่งสอนศิษย์, ความรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่ตายหมด พี่ต้องรับภาระส่งเสียเลี้ยงดูน้อง. ว. หนัก. (ป.).
ตัง
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
ทำงน
หมายถึงก. ห่วงใย, ยุ่งใจ. น. ภาระ. (ข. ทํงน่ ว่า หนัก).
ส้วง
หมายถึงน. ช่อง, โพรง, (โดยมากมักใช้แก่ทวารหนัก).
อกคราก
หมายถึงว. คำที่กล่าวเปล่งออกมาหมายความว่า หนักเหลือเกิน, เดือดร้อนเหลือเกิน.
อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย
หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.