ค้นเจอ 435 รายการ

อปราธ,อปราธ-

หมายถึง[อะปะราทะ-] น. ความผิด, โทษ. (ป., ส.).

กาเมสุมิจฉาจาร

หมายถึง[-มิดฉาจาน] น. การประพฤติผิดในประเวณี. (ป.).

รักษาศีล

หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.

เห็นกงจักรเป็นดอกบัว

หมายถึง(สำ) ก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นผิดเป็นชอบ ก็ว่า.

กินเหล็กกินไหล

หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.

ขวางโลก

หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.

บรทารกรรม

หมายถึง[-ทาระ-] (แบบ) น. การประพฤติผิดในเมียเขา. (ส.).

ตาบอด

หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.

แหกคอก

หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).

มิจฉากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

วรรช

หมายถึง[วัด] น. โทษ, ความผิด. (ส. วรฺช; ป. วชฺช).

อัจเจกะ

หมายถึงว. ผิดปรกติ, บังเอิญเป็น; รีบร้อน; จำเป็น. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ