ตัวกรองผลการค้นหา
บ้านแตกสาแหรกขาด
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.
ปล้นบ้านปล้นเมือง
หมายถึง(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.
ถือบ้านถือเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
กลางบ้าน
หมายถึงว. ใช้เรียกยาเกร็ดที่ชาวบ้านเชื่อถือกันเองว่า ยากลางบ้าน.
ไก่แก้ว
หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดหนึ่ง เช่น ไก่แก้วขันไจ้ไจ้. (ลอ).
ระกา
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.
กำแพงเศียร
หมายถึงน. ไก่พันทาง มีหงอนเป็นจัก ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
บัวอกไก่
หมายถึงน. ชื่อลวดบัวแบบหนึ่ง มีลักษณะนูนเป็นสันขึ้นอย่างอกของไก่.
ปี้
หมายถึงก. ร่วมเพศเพื่อสืบพันธุ์ (ใช้แก่ นก เป็ด ไก่ เป็นต้น).
พัง
หมายถึงก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู.
อกไก่
หมายถึงน. เรียกอกคนที่มีลักษณะนูนยื่นออกมาอย่างอกของไก่; ชื่อลวดบัวแบบหนึ่ง มีลักษณะนูนเป็นสันขึ้นอย่างอกของไก่ เรียกว่า บัวอกไก่.
โต้ง
หมายถึงว. โตใหญ่ในพวก. น. เรียกไก่อูไก่ตะเภาตัวผู้ขนาดใหญ่ หรือเอี่ยวพญาของไพ่ตองไทย ว่า อ้ายโต้ง.