ตัวกรองผลการค้นหา
ตกจั่น
หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).
เหือดแห้ง
หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไป, แห้งเหือด ก็ว่า.
ตะแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ตะแง้หมาก ตะแง้ข้าว, ระแง้ ก็เรียก.
ตัดหัวคั่วแห้ง
หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
หมากยับ
หมายถึงน. หมากที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินได้นาน ๆ.
กินรุก
หมายถึงก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที (ใช้ในการเล่นหมากรุก).
กรับ
หมายถึง[กฺรับ] (โบ) ก. แห้งติดอยู่เหมือนกาวติดชาม ว่า กรับแห้ง. (ปรัดเล).
ผึง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เชือกขาดดังผึง; อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วทันทีทันใด เช่น ขาดผึง ดีดผึง; ใช้ประกอบคำ แห้ง ว่า แห้งผึง หมายความว่า แห้งสนิท เช่น ปลักควายแห้งผึง.
เชี่ยน,เชี่ยนหมาก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.
ทรภิกษ์
หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.
ผการาย
หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.
แม่กระแชง
หมายถึงน. ปลาสลิดแห้งชนิดใหญ่.