ค้นเจอ 348 รายการ

พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา

หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.

กาลกิริยา

หมายถึง[กาละ-, กาน-] น. ความตาย เช่น ถึงซึ่งกาลกิริยา. (ป.).

กง

หมายถึงน. ปลามังกง. (ประถม ก กา ในจินดามณี).

นาสิก

หมายถึง(แบบ) น. จมูก. (ป., ส. นาสิกา).

ไจร

หมายถึง[ไจฺร] (กลอน) จร, จากไป, เช่น แลเอกจักร เจียรไจร. (สมุทรโฆษ).

แพลม

หมายถึง[แพฺลม] ก. แลบออกมาพอแลเห็น เช่น ทุเรียนเนื้อบางเห็นเม็ดแพลมออกมา.

สนทรรศน์

หมายถึง[-ทัด] น. การดู, การจ้องดู, การแลเห็น. (ส. สํ + ทรฺศน).

กาลัญญู

หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).

กระอิด

หมายถึง(กลอน) ว. อิดโรย เช่น อกกระอิดกว่าชื่นแล. (ม. คำหลวง กุมาร).

กากภาษา

หมายถึง[กากะพาสา] น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คำพากย์).

กาศิกพัสตร์

หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).

เทื้อ

หมายถึงว. สาวแก่, ทึนทึก; ไม่ว่องไว เช่น จะหนักเนื้อแลเทื้อองค์. (กฤษณา).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ