ตัวกรองผลการค้นหา
สักกระหม่อม
หมายถึงก. ใช้เหล็กแหลมจุ้มหมึกหรือน้ำมันแทงลงกลางศีรษะให้เป็นอักขระหรือเครื่องหมาย.
เสียม
หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือสำหรับขุด แซะ และพรวนดินชนิดหนึ่ง ทำด้วยเหล็ก มีด้ามยาว.
ขอ
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก.
คีม
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งมี ๒ ขาคล้ายกรรไตรสำหรับคีบของต่างมือ ทำด้วยเหล็กเป็นต้น.
พิณพาทย์เครื่องใหญ่
หมายถึงน. วงพิณพาทย์ที่ประกอบด้วยปี่ใน ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ระนาดเอกเหล็ก ระนาดทุ้มเหล็ก ฆ้องวงใหญ่ ฆ้องวงเล็ก กลองทัด และฉิ่ง, แต่บางทีก็มีฉาบเล็ก ฉาบใหญ่ และฆ้องโหม่งผสมด้วย, ปี่พาทย์เครื่องใหญ่ ก็ว่า.
ชะแลง
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่ง ทำด้วยท่อนเหล็กมีปลายแบน สำหรับงัดสิ่งของหรือขุดดิน.
ตุ๊ดตู่
หมายถึงน. เหล็กสำหรับเจาะรูหรือตอกกระดาษเป็นต้นให้เป็นลูกปลารูปต่าง ๆ เช่น กลม ดอกจิก.
ไม้ตาขอ
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวนหรือสับ, ไม้ขอ หรือ ไม้ตะขอ ก็ว่า.
เกรียง
หมายถึง[เกฺรียง] น. เครื่องมือสำหรับใช้ในการถือปูน ทำด้วยไม้หรือเหล็กเป็นรูปแบน ๆ.
รถไฟ
หมายถึงน. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาว ขับเคลื่อนโดยมีหัวรถจักรลากให้แล่นไปตามรางเหล็ก.
เลื่อยทำทอง
หมายถึงน. เครื่องมือช่างทอง ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นเส้นลวดแบน ปลายใบเลื่อยทั้ง ๒ ข้างติดกับปลายคันเลื่อยซึ่งทำด้วยเหล็กเป็นรูปอย่างนี้ คล้ายคันเลื่อยฉลุ แต่สั้นกว่าและทำด้วยเหล็กแข็งกว่า.
ปฏัก
หมายถึงไม้ที่ฝังเหล็กแหลมไว้ที่ปลายด้านล่าง ใช้แทงบังคับสัตว์พาหนะเช่นวัว เป็นต้น, ประตัก