ค้นเจอ 154 รายการ

จั่น

หมายถึงน. ชื่อเบี้ยชนิด Cypraea moneta ในวงศ์ Cypraeidae หลังนูน ท้องเป็นร่อง ๆ เปลือกแข็งเรียกว่า เบี้ยจั่น ในสมัยโบราณใช้ต่างเงิน, เบี้ยจักจั่น ก็เรียก.

กระดิ้ง,-กระดิ้ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดุ้ง เป็น กระดุ้งกระดิ้ง.

กระยาด,-กระยาด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.

กระหมิด,-กระหมิด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.

ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา

หมายถึงน. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.

กระเซิง,-กระเซิง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.

กระย่อง,-กระย่อง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.

กระแป้,-กระแป้

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

กระแมม,-กระแมม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.

ขัดดอก

หมายถึง(โบ) ก. ส่งลูกหรือเมียให้รับใช้แทนส่งดอกเบี้ย.

กระเจิง

หมายถึงว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเจอะ กระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.

กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก

หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ