ค้นเจอ 237 รายการ

ทางช้างเผือก

หมายถึงน. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.

ทึม,ทึม,ทึม ๆ

หมายถึงว. ครึ้ม, มัวซัว, เช่น ท้องฟ้าทึม สีทึม ๆ.

กลางหาว

หมายถึงน. กลางแจ้ง เช่น รองนํ้าฝนกลางหาว, บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางหาว.

กระยาหงัน

หมายถึงน. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า. (อิเหนา). (ม. กะยางัน ว่า สวรรค์, ที่อยู่ของเทวดา).

กระซ่าง

หมายถึง(โบ) ว. กระจ่าง เช่น กระซ่างฟ้าเห็นกัน. (ม. คำหลวง สักบรรพ), กระช่าง ก็ว่า.

บรัศว์

หมายถึง[บะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; ฟ้าดิน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).

ไถ

หมายถึงน. ชื่อหมู่ดาวฤกษ์ ซึ่งปรากฏเด่นชัดบนท้องฟ้า.

นภวิถี

หมายถึง[นะพะ-] น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).

สภาว,สภาว-,สภาวะ

หมายถึง[สะพาวะ-] น. สภาพ เช่น สภาวะดินฟ้าอากาศ. (ป.).

อนิลบถ

หมายถึง[อะนิละบด] น. ทางลม, ฟ้า, อากาศ. (ป. อนิลปถ).

คคนางค์

หมายถึง[คะคะนาง] น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค).

คคนานต์

หมายถึง[คะคะนาน] น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + อนฺต).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ