ตัวกรองผลการค้นหา
ระแหก
หมายถึง(กลอน) ก. แตก, แยก.
เรือกุแหละ
หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง เสริมข้างกระดาน รูปร่างเพรียว หัวและท้ายเรือแหลมสูง มี ๒ แจว ใช้ตามชายฝั่งทะเลหรือแถบปากน้ำ สำหรับบรรทุกหอย ปู ปลา เป็นต้น.
ล่อแหลม
หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.
สะบั้นหั่นแหลก
หมายถึง(ปาก) ว. อย่างที่สุด เช่น โกงสะบั้นหั่นแหลก บู๊สะบั้นหั่นแหลก.
สะระแหน่
หมายถึง[-แหฺน่] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Mentha cordifolia Opiz ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
สามเหลี่ยมมุมแหลม
หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมทั้ง ๓ เป็นมุมแหลม.
ใส่สาแหรกแขวนไว้
หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูอย่างพะเน้าพะนอไม่ต้องให้ทำอะไร.
ไส้แห้ง
หมายถึงว. ยากจน, อดอยาก.
หน่ายแหนง
หมายถึง[หฺน่ายแหฺนง] ก. ระอาเพราะหมางใจหรือแคลงใจเป็นต้น, แหนงหน่าย ก็ว่า.
หย็องแหย็ง,หย็องแหย็ง ๆ
หมายถึงว. ทำท่าเล่น ๆ ไม่เอาจริงเอาจัง เช่น นักมวยคู่นี้มัวแต่เต้นหย็องแหย็ง ๆ ไม่ชกกันเสียที; ไม่มีท่าทาง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น เต้นหย็องแหย็ง กระโดดหย็องแหย็ง ๆ.
หลักแหล่ง
หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.
หลายแหล่
หมายถึงว. มากมาย.