ตัวกรองผลการค้นหา
มาปกะ
หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).
ศตกะ
หมายถึง[สะตะกะ] น. หมวด ๑๐๐, มีจำนวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี. (ส.; ป. สตก).
พระเศียร
หมายถึงหัว, ศีรษะ
ศีรษะคน
หมายถึงหัวคน
ศีรษะ
หมายถึงหัวมนุษย์
อุ้ย
หมายถึงว. หนักและแน่น.
หดหัว
หมายถึงก. ชักหัวกลับ, โดยปริยายหมายความว่า กลัวหรือหลบไม่ยอมโผล่หน้าออกไป เช่น มัวหดหัวอยู่แต่ในบ้าน.
หัวเข่า
หมายถึงน. อวัยวะตรงที่ปลายกระดูกต้นขากับหัวกระดูกแข้งต่อกัน, เข่า ก็ว่า.
หัวคันนา
หมายถึงน. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, คันนา หรือ ลูกคัน ก็เรียก.
หัวจุก
หมายถึงน. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, จุก หรือ ผมจุก ก็เรียก.
หัวแจว
หมายถึงน. ปลายสุดของด้ามแจวตรงที่สวมหมวกแจว.
หัวมุม
หมายถึงน. จุดรวมทั้งบริเวณใกล้จุดที่เส้น ๒ เส้น แนว ๒ แนว หรือระนาบ ๒ ระนาบมาบรรจบกัน.