ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิวาท
หมายถึง[-วาด] น. คำโต้, คำคัดค้าน. (ป.).
ปฏิสวะ
หมายถึง[ปะติดสะวะ] (แบบ) น. การฝืนคำรับ, การรับแล้วไม่ทำตามรับ. (ป. ปฏิสฺสว).
ปฏิสังขรณ์
หมายถึงก. ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม (มักใช้เฉพาะวัดวาอาราม) เช่น ปฏิสังขรณ์วัด. (ป.).
ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต
หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
มัชฌิมาปฏิปทา
หมายถึงน. ทางสายกลาง. (ป.).
มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐิกา
หมายถึงน. ฝาง. (ป., ส. มญฺชิษฺา).
มัญเชฏฐิกากร
หมายถึงน. ส่วยฝาง. (ป.).
วัฏฏิ
หมายถึงน. ของกลมยาว, ไส้เทียน, เส้น, สาย. (ป.; ส. วรฺติ).
วัตรปฏิบัติ
หมายถึง[วัดตฺระ-] น. การปฏิบัติตามหน้าที่หรือตามศีล.
วาฏกะ
หมายถึง[วาตะ-] (แบบ) น. วงกลม, สังเวียน. (ป.).
วิปฏิสาร,วิประติสาร
หมายถึง[วิบปะติสาน, วิปฺระ-] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ, (ภายหลังที่ได้กระทำผิด หรือเนื่องด้วยการกระทำผิด). (ป. วิปฺปฏิสาร; ส. วิปฺรติสาร).
วิศิษฏ์
หมายถึงว. เลิศ, ยอดเยี่ยม, เด่น, ดียิ่ง, ประเสริฐ. (ส. วิศิษฺฏ; ป. วิสิฏฺ).