ตัวกรองผลการค้นหา
เบิกความ
หมายถึง(กฎ) ก. ให้ถ้อยคำต่อศาลในฐานะพยาน.
เบิกไพร
หมายถึงก. ทำพิธีก่อนจะเข้าป่า.
ใบเบิกร่อง
หมายถึง(กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนตํ่ากว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากนํ้าสมุทรปราการ.
พัดแฉกทรงพุ่มข้าวบิณฑ์
หมายถึงน. พัดยศของสมเด็จพระสังฆราช สมเด็จพระราชาคณะ และพระราชาคณะ มีลักษณะอย่างทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ ปลายแหลม และมีแฉกโดยรอบ พื้นตาดโหมด หรือกำมะหยี่ ปักลวดลายด้วยดิ้นเลื่อมหรือดิ้นด้าน มีสีและลวดลายต่าง ๆ ตามชั้นแห่งสมณศักดิ์ ด้ามงาเกลี้ยง, ถ้าเป็นพัดยศสมเด็จพระสังฆราช ยอดทำด้วยงาสลักเป็นฉัตร ๓ ชั้น.
ระบิลเมือง
หมายถึงน. กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง.
ระเบิดมือ
หมายถึงน. ลูกระเบิดขนาดเล็กที่บรรจุดินระเบิดอย่างแรง ใช้ขว้างให้เกิดการระเบิด.
ระเบิดไฮโดรเจน
หมายถึงน. ลูกระเบิดที่ให้อำนาจระเบิดได้ด้วยปฏิกิริยานิวเคลียร์ชนิดที่ทำให้นิวเคลียสของธาตุไฮโดรเจนหลอมรวมตัวเป็นนิวเคลียสของธาตุฮีเลียมซึ่งหนักกว่า ระเบิดชนิดนี้มีอำนาจทำลายยิ่งกว่าระเบิดปรมาณูมาก. (อ. H-bomb).
เรือกวาดทุ่นระเบิด
หมายถึงน. เรือรบที่มีอุปกรณ์สำหรับทำลายล้างทุ่นระเบิด.
ลูกบิด
หมายถึงน. อุปกรณ์สำหรับจับบิดเพื่อปิด เปิดประตูหน้าต่าง เดิมทำเป็นลูกกลม ๆ; อุปกรณ์เครื่องแก้ววิทยาศาสตร์สำหรับปิดเปิดให้ของเหลวเป็นต้นหยุดผ่านหรือไหลผ่าน; อุปกรณ์สำหรับบิดเร่งหรือลดสายเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดหรือเครื่องสีให้ตึงหรือหย่อน มักทำด้วยไม้หรืองา.
ทรงพระสุบิน (พระเจ้าแผ่นดิน) ทรงสุบิน (พระราชวงศ์)
หมายถึงฝัน
พระราชบิดา พระชนก พระชนกนาถ
หมายถึงพ่อ
กรรบิด
หมายถึง[กัน-] น. มีด, ราชาศัพท์ว่า พระกรรบิด. (ข. กำบิต ว่า มีด).