ค้นเจอ 225 รายการ

อธิกรณ์

หมายถึงน. เหตุ, โทษ, คดี, เรื่องราว. (ป., ส.).

อเหตุกทิฐิ

หมายถึง[อะเหตุกะทิดถิ] น. ความเห็นว่าบาปบุญในโลกไม่มีเหตุไม่มีปัจจัย เป็นความเห็นของเดียรถีย์พวกหนึ่ง. (ป. อเหตุกทิฏฺ).

บุพนิมิต

หมายถึงน. ลางที่บอกเหตุขึ้นก่อน. (ป. ปุพฺพนิมิตฺต).

ร้อนอาสน์

หมายถึง(สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.

กำเนิด

หมายถึง[กำเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์.

ปทัฏฐาน

หมายถึงน. แบบแผนสำหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; บรรทัดฐาน หรือ ปทัสถาน ก็ว่า. (ป.; ส. ปทสฺถาน).

ป่วน

หมายถึงก. มวน, อลวน, อาการที่ปวดมวนอยู่ในท้องเพราะอาหารเป็นเหตุ.

ผู้ป่วย

หมายถึงน. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า.

เจ๊กตื่นไฟ

หมายถึง(ปาก) ว. ตื่นตกใจและเอะอะโวยวายเกินกว่าเหตุ.

เพราะว่า

หมายถึงสัน. คำสำหรับนำหน้าความที่อธิบายเหตุหรือสาเหตุ.

กินรังแตน

หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.

หลุมอากาศ

หมายถึงน. บริเวณอากาศบางเป็นเหตุให้เครื่องบินเสียระดับโดยกะทันหัน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ