ตัวกรองผลการค้นหา
ไข่ตุ๋น
หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.
ประปราน
หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.
ด้านไม้
หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.
โหน่ง
หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
ขะแยะ
หมายถึงก. ตำเบา ๆ, ตำแซะ ๆ; เอาไหล่กระแทกเข้าไป.
ผึ่งผาย
หมายถึงว. มีรูปตรงไหล่กางอย่างสง่า ไม่คู้ค้อม, มีท่าทางเป็นสง่าผ่าเผย.
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
หมายถึง(สำ) ก. ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสำเร็จประสงค์แล้ว.
ห่มคลุม
หมายถึงน.เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยปิดไหล่ทั้ง ๒ ข้าง.