ตัวกรองผลการค้นหา
กรรสะ
หมายถึง[กัน-] (ราชา) ก. ไอ, ใช้ว่า ทรงพระกรรสะ. (ป. กาส; ส. กาศ).
ปีฬกะ
หมายถึง[-ละกะ] น. ฝี, ต่อม, ไฝ. (ป. ปีฬกา; ส. ปีฑกา).
กาเวียน
หมายถึงน. กาต้มนํ้าชนิดหนึ่ง อยู่ในถังซึ่งมีเตาไฟ.
การุญ,การุณย์
หมายถึง[การุน] น. ความกรุณา. (ป., ส.).
กรรแสง
หมายถึง[กัน-] (กลอน; แผลงมาจาก กระแสง) ก. ส่งเสียงร้อง เช่น เทพฤๅษีสรรเสริญแชรง ชัยชัยรบแรง กรรแสงแลสาธุการา. (สมุทรโฆษ).
กระลู่น์
หมายถึงว. น่าสงสาร เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง. (สุธน).
อาทิตยมณฑล
หมายถึงน. ดวงอาทิตย์, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงอาทิตย์.
กาญจนาภิเษก
หมายถึงน. พระราชพิธีที่พระเจ้าแผ่นดินกระทำเมื่อครองราชสมบัติได้ ๕๐ ปี.
แหล่
หมายถึง[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.
พระอนามิกา
หมายถึงนิ้วนาง
พวย
หมายถึงน. ส่วนของกาหรือป้านที่ยื่นออกมา สำหรับรินนํ้า.
เกี๋ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขีดกา, ขีดไขว้.