ค้นเจอ 315 รายการ

กฤดยาเกียรณ

หมายถึง[กฺริดดะยาเกียน] (แบบ) ว. พร้อมด้วยเกียรติยศ เช่น ความชอบกอปรกฤดยากยรณ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. กีรฺติ + อากีรฺณ).

กฤตยา

หมายถึง[กฺริดตะ-] (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ. (ตะเลงพ่าย).

กฤติกา

หมายถึง[กฺริดติ-] (โบ) น. ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวงเห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม มีหางเรียวยาว เช่น หมู่สามสมมุติ์กุกกุฏโบ- ดกกฤติกาขาน. (สรรพสิทธิ์), ดาวธงสามเหลี่ยม หรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก. (ส. กฺฤตฺติกา; ป. กตฺติกา).

ก่อฤกษ์

หมายถึงก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.

กาฬพฤกษ์

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia grandis L.f. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นดำ ใบอ่อนสีแดง ดอกเล็ก สีแดงคล้ำแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมส้ม ฝักใหญ่อ้วนสั้น ผิวขรุขระ ด้านข้างมีสัน เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูก.

คฤธระ

หมายถึง[คฺรึทฺระ] (แบบ) น. แร้ง, ในบทประพันธ์ใช้ว่า คฤธร ก็มี เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกา บินมาวว่อนร่อนก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).

คฤห,คฤห-

หมายถึง[คฺรึ, คะรึหะ-] น. เรือน, ช่องคูหา, ที่นั่งบนเรือหรือรถมีลักษณะอย่างเรือน เช่น เรือคฤห รถคฤห. (ส.).

ฉินทฤกษ์

หมายถึง[ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.

ดาวฤกษ์

หมายถึงน. ดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลม สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัว.

ตรีอมฤต

หมายถึง[-อะมะริด, -อะมะรึด] น. ของไม่ตาย ๓ อย่าง คือ รากกล้วยตีบ รากกระดอม มะกอก.

ตฤณ,ตฤณ-

หมายถึง[ตฺริน, ตฺรินนะ-] (แบบ) น. หญ้า. (ส.; ป. ติณ).

ตฤตีย,ตฤตีย-,ตฤตียะ

หมายถึง[ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ