ตัวกรองผลการค้นหา
แบนโจ
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีสาย ๕ สาย ใช้มือดีด. (อ. banjo).
ขื่อจมูก
หมายถึงน. แกนกลางระหว่างช่องจมูก.
บาทาธึก
หมายถึงน. เส้นที่กลางใจเท้า.
กินข้าวต้ม กระโจมกลาง
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.
ชลธารก
หมายถึงน. สายนํ้า, กระแสนํ้า.
กบเต้นกลางสระบัว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า หมายชิดมิตรเชือนไม่เหมือนหมาย.
ระโยงระยาง
หมายถึงน. สายที่โยงหรือผูกไว้ระเกะระกะ เช่น สายไฟระโยงระยางเต็มไปหมดน่ากลัวอันตราย.
อาม,อาม,อ่าม
หมายถึงว. ไม่ เช่น เลี้ยงลาอามสาย, หนึ่งจงเลี้ยงม่ามอ่ามสาย. (ไตรภูมิ). (ไทยใหญ่ อํ่า ว่า ไม่).
ครึ่ง ๆ กลาง ๆ
หมายถึงว. ไม่ตลอด, ไม่เต็มที่.
ระโยง
หมายถึงน. สายโยงเสากระโดงเรือ.
สายอากาศ
หมายถึงน. สายลวดที่ขึงไว้เพื่อส่งหรือรับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า.
มัธย,มัธย-
หมายถึง[มัดทะยะ-] ว. กลาง, ปานกลาง, พอดี, เป็นกลาง, ระหว่างกลาง. (ส.; ป. มชฺฌิม).