ผลการค้นหา

พืชมงคล* *พืชมงคล *พืชมงคล*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 256 รายการ

จุดเหี่ยวเฉา

หมายถึงน. ขีดขั้นที่กำหนดปริมาณนํ้าในดินน้อยที่สุดเท่าที่พืชจะสามารถนำไปเลี้ยงลำต้นได้โดยไม่เหี่ยวเฉา ถ้ามีปริมาณนํ้าในดินน้อยกว่านั้น พืชจะเหี่ยวเฉาทันที.
 พจนานุกรมไทย

หางไหล

หมายถึงน. ส่วนของพืชบางชนิดเช่นบอนและบัว ซึ่งเลื้อยหรือชอนไปแตกเป็นหน่อขึ้น, ไหล ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ศักดิ์สิทธิ์

หมายถึงว. ที่เชื่อถือว่ามีอำนาจอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์, ขลัง, เช่น สิ่งศักดิ์สิทธิ์ วัตถุมงคลศักดิ์สิทธิ์.
 พจนานุกรมไทย

ตะไคร่

หมายถึง[-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.
 พจนานุกรมไทย

อนากูล

หมายถึงว. ไม่อากูล, ไม่คั่งค้าง, เช่น การงานอนากูลเป็นมงคลอันสูงสุด. (ป., ส. น + อากุล).
 พจนานุกรมไทย

พืชชั้นต่ำ

หมายถึงน. พืชเซลล์เดียว และเซลล์นั้นทำหน้าที่เลี้ยงตัวเองได้ เช่น ไข่หินหรือดอกหิน ผักไก.
 พจนานุกรมไทย

ไหล

หมายถึงน. ส่วนของพืชบางชนิดเช่นบอนและบัว ซึ่งเลื้อยชอนไปแตกเป็นหน่อขึ้น, หางไหล ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

พิธีกร

หมายถึงน. ผู้ดำเนินการในพิธี เช่น พิธีกรในงานมงคลสมรส, ผู้ดำเนินรายการ เช่น พิธีกรในการสัมมนา.
 พจนานุกรมไทย

โสก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. โฉลก, ลักษณะซึ่งมีทั้งส่วนดีและส่วนไม่ดี ถ้าดีเรียกว่า ถูกโสก ถ้าไม่ดีเรียกว่า ไม่ถูกโสก มักกำหนดด้วยการดูลักษณะ วัดขนาด นับจำนวน เป็นต้น ของคน สัตว์ สิ่งของ ว่าเป็นมงคลหรือไม่เป็นมงคล.
 พจนานุกรมไทย

อวมงคล

หมายถึง[อะวะมงคน] ว. ที่มิใช่มงคล, เรียกงานทำบุญเกี่ยวกับการศพว่า งานอวมงคล. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

อัปรีย์

หมายถึง[อับปฺรี] ว. ระยำ, จัญไร, เลวทราม, ตํ่าช้า, ชั่วช้า, ไม่เป็นมงคล. (ส. อปฺริย; ป. อปฺปิย).
 พจนานุกรมไทย

มุญชะ

หมายถึง[มุนชะ] น. พืชจำพวกหญ้าปล้อง; ปลาค้าว. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด