ค้นเจอ 629 รายการ

เกาบิน

หมายถึงน. ผ้าปิดของลับ. (ส. เกาปิน; ป. โกปิน).

เกาลัดจีน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Castanea mollissima Blume ในวงศ์ Fagaceae ขอบใบจักแหลม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อน เปลือกหุ้มผลหนามีหนามแหลม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง เปลือกแข็ง สีนํ้าตาลแกมแดง เนื้อในสีขาว กินได้.

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).

เกาเหลียง

หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).

เกาะ

หมายถึงว. เสียงเคาะ.

เกียจคร้าน

หมายถึงก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.

เกียน

หมายถึงน. อ่าว, ทะเล, เช่น เกาะเกียน. (ข.).

เกี้ยมไฉ่

หมายถึงน. ผักดองเค็มชนิดหนึ่ง. (จ.).

เกียร์

หมายถึงน. กลอุปกรณ์ที่ส่งผ่านกำลังและการเคลื่อนที่จากส่วนหนึ่งไปยังอีกส่วนหนึ่งของเครื่องกล; ส่วนหนึ่งของรถยนต์ เรือยนต์ เป็นต้น ต่อจากคลัตช์ ทำหน้าที่เปลี่ยนอัตราส่วนการทดรอบระหว่างเครื่องยนต์กับล้อ, เขียนเป็น เกีย ก็มี. (อ. gear).

เกียรติภูมิ

หมายถึง[เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม.

เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี

หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.

เกี๊ยะ

หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ