ตัวกรองผลการค้นหา
กระแหร่ม
หมายถึง[-แหฺร่ม] ก. กระแอม คือ ทำเสียงขึ้นมาจากคอ เช่นเพื่อมิให้นํ้ามูกลงคอเมื่อเป็นหวัด หรือเพื่อให้หายเสลดติดคอ.
เปี๊ยว
หมายถึงว. เสียงเป่าปากแสดงความพอใจเป็นต้น.
เผลาะแผละ
หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.
คอตั้ง
หมายถึงน. คอเสื้อที่มีขอบตั้งแนบไปกับลำคอ.
ฝีคัณฑมาลา
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ.
ลอยคอ
หมายถึงก. ว่ายนํ้าตั้งตัวตรง คออยู่เหนือนํ้า.
เหลียว
หมายถึงก. ผินไปทางขวาหรือทางซ้ายอย่างเอี้ยวคอ.
มหาละลวย
หมายถึงน. ชื่อมนตร์สำหรับเป่าให้คนหลงรัก.
สุษิระ
หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).
ดุริย,ดุริย-,ดุริยะ
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
ลงกระหม่อม
หมายถึงก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.
เชิ้ต
หมายถึงน. เสื้อคอปกชนิดหนึ่ง. (อ. shirt).