ตัวกรองผลการค้นหา
กาบเขียง
หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.
น้ำอบ
หมายถึงน. นํ้าที่อบด้วยควันกำยานหรือเทียนอบ และปรุงด้วยเครื่องหอม.
เหม็น
หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม
ระแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.
กระซวย
หมายถึง(ถิ่น) น. กรวย เช่น กระซวยหมากพลู.
ตกจั่น
หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).
สวยแต่รูป จูบไม่หอม
หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.
กระอวล
หมายถึง(กลอน) ว. อวล, หอมตลบ.
แป้งร่ำ
หมายถึงน. แป้งที่ปรุงด้วยเครื่องหอม.
เสาวรภย์
หมายถึงน. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).
ตะแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ตะแง้หมาก ตะแง้ข้าว, ระแง้ ก็เรียก.
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.