ตัวกรองผลการค้นหา
ตาแวว
หมายถึงว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.
ละลานตา
หมายถึงก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.
เสียตา
หมายถึงก. สูญเสียนัยน์ตาไป; โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น ของอย่างนี้ ฉันไม่อยากดูให้เสียตาหรอก, เสียสายตา ก็ว่า.
ตบตา
หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.
เพลินตา
หมายถึงก. ดูเพลิน, ดูไม่รู้จักเบื่อ.
เพียงตา
หมายถึงว. ระดับตา, เรียกศาลเทพารักษ์ที่ทำขึ้นชั่วคราว มีระดับเสมอนัยน์ตาเพื่อความเคารพและสวัสดิมงคล ว่า ศาลเพียงตา.
แยงตา
หมายถึงก. อาการที่แสงส่องสวนตรงมายังนัยน์ตา เช่น แสงอาทิตย์แยงตา.
ลักตา
หมายถึงว. อาการที่จงใจลักเดินตัวหมากรุกให้ผิดตาเพื่อเอาเปรียบคู่ต่อสู้ ในคำว่า เดินลักตา.
แหกตา
หมายถึงก. ใช้มือถ่างเปลือกตาออก, โดยปริยายหมายความว่า ลืมตา (ใช้ในเชิงประชด) เช่น แหกตาดูเสียบ้างซิ, หลอก เช่น ถูกแม่ค้าแหกตา.
ช่วงโชติ
หมายถึงก. สว่างรุ่งโรจน์, โชติช่วง ก็ว่า.
โศจิ
หมายถึงน. แสง, แวว, สี; ความสว่าง, ความงาม. ว. สว่าง, สุกใส. (ส.).
เช้ามืด
หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง.