ตัวกรองผลการค้นหา
ทุพพรรณ
หมายถึง[ทุบ-] (แบบ) ว. มีสีไม่งาม, มีผิวไม่งาม. (ป. ทุพฺพณฺณ; ส. ทุรฺวรฺณ).
ม่านตา
หมายถึงน. เยื่อผิวลูกตาสำหรับบังคับแสงให้เข้าตามากหรือน้อย.
ฉาบ
หมายถึงก. ทา เกลือก หรือเคลือบแต่ผิว ๆ เช่น ฉาบปูน ฉาบกล้วย.
ลาดเท
หมายถึงน. พื้นผิวที่เอียงลาดจากบริเวณที่สูงกว่าไปสู่บริเวณที่ตํ่ากว่า.
ปุ่มป่ำ
หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ตะปุ่มตะป่ำ ก็ว่า.
กริงกริว
หมายถึง[กฺริงกฺริว] ว. เล็ก เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง.
กำพร้า
หมายถึง[-พฺร้า] น. เรียกหนังที่เป็นผิวชั้นนอกของคนและสัตว์ว่า หนังกำพร้า.
ลำบอง
หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
ข้างจัน
หมายถึงน. วิธีเหลาไม้ให้เป็นผิวนูนมีลักษณะอย่างข้างของลูกจัน.
คล้ำ
หมายถึง[คฺลํ้า] ว. ค่อนข้างดำ, ไม่ผ่องใส, หม่นหมอง, เช่น ผิวคลํ้า หน้าคลํ้า.
ถนนลาดยาง
หมายถึงน. ถนนที่ปูผิวจราจรด้วยยางมะตอยผสมกับหินหรือทรายเป็นต้น.
น้ำค้างแข็ง
หมายถึงน. นํ้าค้างที่แข็งตัวอยู่ตามต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้พื้นดิน เมื่ออุณหภูมิผิวหน้าของพื้นดินตํ่ากว่า ๐ °ซ.