ตัวกรองผลการค้นหา
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. (ข. เภฺลา).
อ้าขาผวาปีก,อ้าขาพวาปีก
หมายถึง(สำ) ก. หาเรื่องมาเป็นภาระของตนโดยไม่จำเป็น เช่น เขามีฐานะยากจนอยู่แล้วยังจะอ้าขาผวาปีกไปขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมอีก งานก็มากอยู่แล้ว ทำไมจะต้องอ้าขาพวาปีกไปรับงานอื่นมาอีก.
ฉิ่ง
หมายถึงว. เก, เฉ, ไม่ตรง, (ใช้แก่แขนขา) เช่น ขาฉิ่ง แขนฉิ่ง.
โต๊ะเท้าช้าง
หมายถึงน. ภาชนะโลหะชนิดหนึ่งคล้ายโตก มีขาใหญ่หนาเทอะทะ ๓ ขา.
สามคาน,สามลำคาน
หมายถึงน. เรียกพระยานมาศขนาดใหญ่มีคานสำหรับแบก ๓ คานว่า พระยานมาศสามลำคาน.
สุงก,สุงก-,สุงกะ
หมายถึง[สุงกะ-] น. ส่วย. ว. เนื่องด้วยการเก็บอากรจากสินค้าขาเข้าและขาออก. (ป.; ส. ศุลฺก).
สุงกากร
หมายถึงน. ศุลกากร, ค่าอากรที่เรียกเก็บจากสินค้าขาเข้าและขาออก. (ป.; ส. ศุลฺก + อากร).
กระต่ายสามขา
หมายถึง(สำ) ว. ยืนกรานไม่ยอมรับ, กระต่ายขาเดียว ก็ว่า.
อูรุ
หมายถึงน. โคนขา, ขาอ่อน. (ป., ส.).
หมูเขาจะหามเอาคานเข้าไปสอด
หมายถึง(สำ) น. คนที่เข้าไปขัดขวางขณะที่ผู้อื่นทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งกำลังจะสำเร็จ.
วัด
หมายถึงก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น นอนดิ้นวัดแขนวัดขา.
สิคาล
หมายถึง[-คาน] น. หมาจิ้งจอก, หมาป่า, สิงคาล ก็ว่า. (ป.; ส. ศฺฤคาล).