ตัวกรองผลการค้นหา
ยาขี้ผึ้ง
หมายถึงน. ยาที่มีลักษณะเป็นขี้ผึ้งหรือครีม ใช้ทาแก้โรคผิวหนังเป็นต้น.
ยาเป่า
หมายถึงน. ยาผงใช้เป่าเข้าลำคอ แก้เจ็บคอ.
ยาสมุนไพร
หมายถึง(กฎ) น. ยาที่ได้จากพฤกษชาติ สัตว์ หรือแร่ ซึ่งมิได้ผสม ปรุง หรือแปรสภาพ.
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
หมอยา
หมายถึง(ปาก) น. ผู้มีความรู้ในการใช้ยารักษาโรค.
มเหาษธ
หมายถึง[มะเหาสด] น. ยาแรงชนิดหนึ่ง; การแก้ไข้อย่างชะงัด. (ส.).
เมลื่อย
หมายถึง[มะ-] ว. เมื่อย.
เมลื้อย
หมายถึง[มะ-] ก. เลื้อย.
มสาร,มสารกะ
หมายถึง[มะสาน, มะสาระกะ] น. แก้วมรกต. (ส.).
มลังเมลือง
หมายถึง[มะลังมะเลือง] ว. สุกใส, อร่ามเรือง.
อัญชนะ
หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).