ตัวกรองผลการค้นหา
เบื้องหน้า
หมายถึงว. ข้างหน้า, ต่อไป, อนาคต.
เยภุยสิกา
หมายถึงน. ความเห็นข้างมาก. (ป. เยภุยฺยสิกา).
ศัพท์สำเนียง
หมายถึงน. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์สำเนียง.
ตะแคง
หมายถึงก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.
คล้อแคล้
หมายถึง[คฺล้อแคฺล้] ก. ไม่ห่างออก, เคียงกัน, เช่น คลิ้งโคลงคล้อแคล้ในรัง. (สมุทรโฆษ), คลอแคล ก็ว่า.
ผมรองทรง
หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้น ข้างบนยาว.
คำเติม
หมายถึงน. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.
จริงอยู่แต่,จริงอยู่ แต่,จริงอยู่...แต่
หมายถึงสัน. ใช้แสดงความยืนยันข้อความที่กล่าวมาแล้วข้างหน้า และแสดงว่ามีข้อความขัดแย้งตามมาข้างหลัง.
ไม้เอนชาย
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.
โคน
หมายถึงน. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.
ระเบียง
หมายถึงน. พื้นเรือนที่ต่อออกไปทางด้านข้าง มีหลังคาคลุม; โรงแถวที่ล้อมรอบอุโบสถหรือวิหาร, ถ้าเป็นอารามหลวง เรียกว่า พระระเบียง. ว. เรียง, เคียง, ราย.
ปัจฉา
หมายถึง(แบบ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. (ป.).