ตัวกรองผลการค้นหา
ลือชา,ลือชาปรากฏ
หมายถึงก. มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่รู้กันทั่วไป.
โหรากระบือ,โหราเขาเนื้อ
หมายถึงน. ชื่อเรียกเฟินชนิด Diplazium dilatatum Blume ในวงศ์ Athyriaceae และชนิด Microlepia platyphylla (Don) J. Smith ในวงศ์ Dennstaedtiaceae.
อาเจียน
หมายถึงอ้วก, ราก
กระตราก
หมายถึงก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).
จากพราก,จากพาก
หมายถึง[จากกะพรฺาก, จากกะพาก] น. ชื่อนกในวงศ์นกเป็ดนํ้า (ทางวรรณคดีนิยมว่า คู่ของนกนี้ต้องพรากจากกันจะครวญถึงกันในเวลากลางคืน), จักรพาก หรือ จักรวาก ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม.
ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม, ถอนต้นก่นราก ก็ว่า.
ฝังรกฝังราก,ฝังรกราก
หมายถึงก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.
พรากเด็ก
หมายถึง(กฎ) น. ชื่อความผิดอาญาฐานพาเอาเด็กอายุไม่เกิน ๑๕ ปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล โดยปราศจากเหตุอันสมควร.
พักตรากฤติ
หมายถึง[-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).
ราก
หมายถึงน. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน; เรียกฐานที่อยู่ใต้ดินทำหน้าที่รองรับอาคารว่า รากตึก หรือ ฐานราก; ต้นเดิม, เค้าเดิม, เช่น รากศัพท์.
รากขวัญ
หมายถึง(ราชา) น. ไหปลาร้า เรียกว่า พระรากขวัญ.