ตัวกรองผลการค้นหา
บ้วนปาก
หมายถึงก. ล้างปากด้วยอาการที่อมนํ้าแล้วบ้วนออกมา.
บุ้ย,บุ้ยปาก
หมายถึงก. ทำปากยื่นบอกใบ้ให้รู้.
เมื่อยปาก
หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.
ริมฝีปาก
หมายถึงน. เนื้อส่วนที่เป็นขอบรอบปาก ส่วนบนเรียกว่า ริมฝีปากบน ส่วนล่างเรียกว่า ริมฝีปากล่าง มีเส้นขอบรอบที่เรียกว่า เส้นขอบริมฝีปาก.
ลิ้นจุกปาก
หมายถึงน. ภาวะที่ลิ้นถูกดันออกมาจากตำแหน่งปรกติที่อยู่ในปาก เนื่องจากลิ้นบวมหรืออวัยวะที่อยู่ใต้ลิ้นดันลิ้นขึ้นมา.
หนักปาก
หมายถึงว. ไม่ทันได้พูด เช่น คุยกันอยู่ตั้งนาน หนักปากไปหน่อย เลยไม่ได้ถามว่าชื่ออะไร.
ห่อปาก
หมายถึงก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม.
อมปาก
หมายถึง(โบ) ก. หุบปากไว้, ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ควรพูด, หุบปากหุบคำ ก็ว่า.
ริมพระโอษฐ์
หมายถึงริมฝีปาก
ขึ้นปาก
หมายถึงก. เจนปาก, คล่องปาก.
ตีฝีปาก
หมายถึงก. อวดแสดงคารม.
ถนัดปาก
หมายถึงว. สะดวกปาก, โดยไม่กระดากปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).