ตัวกรองผลการค้นหา
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
ยามะ
หมายถึงน. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๓, เทวดาในชั้นนี้เรียกว่า ยามเทวบุตร. (ป.).
หมอยา
หมายถึง(ปาก) น. ผู้มีความรู้ในการใช้ยารักษาโรค.
ลั่นดาล
หมายถึงก. ลงสลัก, ขัดกลอน.
ขัดตา
หมายถึงก. ดูไม่ถูกตา, ดูไม่เหมาะตา, ขัดนัยน์ตา ขัดลูกตา หรือขัดลูกหูลูกตา ก็ว่า.
อัญชนะ
หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).
คิลานเภสัช
หมายถึงยารักษาโรค
พระโอสถ
หมายยา
หมายถึงน. ฉลากยา.
นั่งขัดตะหมาด
หมายถึง(ปาก) ก. นั่งขัดสมาธิ.
ยาสีพระทนต์
หมายถึงยาสีฟัน
ลิ้นทะเล
หมายถึงน. กระดองปลาหมึกชนิดหนึ่ง สำหรับใช้ทำยาและขัดสิ่งของเป็นต้น. (พจน. ๒๔๙๓).